در جنگ صفین -معاویه : قوی تر از علی سراغ داری ؟عمر و عاص:آری ،جهل مردم ….!(لعنت الله علیهما)
به صرف قانون نمی توان از وعده های دروغین و غیر منطقی و غیر واقعی در ایام تبلیغات انتخاباتی پیشگیری کرد (البته لزوم وضع قانون مناسب که ضمانت اجرایی داشته باشد خوب است),ارکان حکومت ،رسانه ملی و حقوقدانان دلسوز باید روی آگاهی قانونی مردم و بصیرت افزایی و آموزش صحیح ملی تمرکز کنند ،یعنی تلاش به ارتقای سواد حقوقی در رابطه با مسایل انتخاباتی ،با وجود جهل مردم از قانون ،هیچ قانونی کارساز نیست ،وقتی مردم نمی دانند دایره اختیار یک نماینده از نگاه قانون چقدر است ،یک نماینده چه اندازه قدرت دارد ،حقوق و تکالیف قانونی و رسالت قانونی او چیست ،آنگاه اگر نماینده ای داد و شعار بدهد که جاده آنها و زیر پایشان را آسفالت خواهد کرد ،برایشان استخر خواهد ساخت ،هر روز تان داغ جلوی درب خانه‌هایشان خواهد آورد ،انگاه مردم جاهل به قانون باور خواهند کرد به همین سادگی .لذا باید اعتراف کرد در این زمینه کم کاری زیادی کرده این و نیاز به فرهنگ سازی و بصیرت افزایی و آموزش درست می باشد ،و تازه دم انتخابات یادمان می آید که مشکل ،جهل مردم به قوانین انتخاباتی است.حال بنشینیم مقاله بنویسیم و سوال بپرسیم که با وعده های دروغین و غیر واقعی و غیرمنطقی کاندیداها چه می توان کرد ،ماهیت حقوقی چنین وعده های چیست ،،آیا تعهد مشروط است ،یکطرفه است یا صرفا جنبه اخلاقی دارد نه حقوقی یا هر تحلیل دیگر،کاری از پیش نخواهیم برد .لذا از نگاه حقوقی ماهیت قابلیت انجام (شدندگی)وعده های دروغین در انتخابات را می توان به دو دسته تقسیم کرد :۱-وعده های خیالی ۲-وعده های قانونی .وعده های خیالی یا امکان قانونی ندارند یا امکان عملی .در هر حال به نظر قابل تعقیب حقوقی نیستند .چرا؟مردم باید عاقل باشند !!!!به همین سادگی ،مردم باید گول نخورند ،ساده و زود باور نباشند ،و اما وعده های قانونی ،وعده هایی هستند که هم قانون اجازه می دهد و هم امکان عملی شدن دارد ،لزوما ضمانت اجرا ندارد کاندیداها وعده میدهد و ادعا می کند که از نظر قانون نیز می تواند این وعده ها را عملی کند و درست هم می گوید ،اما بعد از انتخاب شدن می تواند ادعا کند که تلاش می کند اما نمی شود ،موانع وجود دارد ،همکاری نمی شود ،تصویب نمی شود ،بخصوص از کسانی که برای اولین بار نماینده می شوند چنین استدلالهایی قابل قبول تر است چرا که بی تجربه است ،فضا و مناسبات واقعی مجلس را نمی داند ،لکن در یک حالت می توان یقه وعده دهنده را گرفت و آنهم زمانی است که وعده ها قانونی باشد و وعده دهنده تلاش متعارف برای عملی کردن آنها نکند و این بی توجهی و عدم تلاش متعارف اثبات شود .با این حساب ،این مردم هستند که باید دقت کنند و بدانند رسالت یک نماینده چیست و کدام کاندیدا صادق است و دغدغه مردم را دارد و به وظایف قانونی خود آشتاست و کدام نماینده بازیگر است و با ابزارهای مختلف (وعده های دروغین و غیر واقعی و خیالی و اسراف و تبذیر و با تخریب دیگران ) به دنبال جلب رای مردم ،لذا جهل مردم به قوانین انتخاباتی را نمیتوان نادیده گرفت مخصوصا جهل قانونی رای دهندگان را که سالهاست رای می‌دهند و می بینند کاندیداها در سخن چه گفته اند و در عمل چه کرده اند ،تا چه اندازه به وعده های خود پایبند بوده اند ،اما اگر از بیشتر مردم سوال کنید وظیفه قانونی یک نماینده چیست ،پاسخی مقبول نخواهید شنید ،انتطارات به حق خود را به خوبی بیان می کنند مانند این که نماینده باید برای رفع مشکلات مردم تلاش کند ،اما از وظایف قانونی یک نماینده بی اطلاع هستند .لذا ارتقای سواد حقوقی و انتخاباتی مردم عزیز و بصیرت افزایی و آموزش صحیح باید در دستور کار متصدیان و مجریان انتخابات قرار گیرد تا مردم در انتخاب اصلح و شایسته خود موفق تر عمل کنند.
و من یتوکل علی الله فهو حسبه
با احترام _دکتر مسعود ساهوردی