در حالی این روزها به لطف یک دهه شصتی و یک سرمایه گذار و بخش خصوصی بومی  قوی  بنام دکتر مسعود عبدی حال دل فوتبال  لرستان خوش است و خیبر خرم آباد علیرغم برخی نقد های مستدل به مدیریت این باشگاه با شایستگی در صدر جدول قرار دارد. در ادوار گذشته فوتبال لرستان همواره از عدم حمایت بخش خصوصی و دولتی می نالید و خیبر همواره آسانسور وار از لیگ دسته اول به لیگ های پایین تر سقوط می کرد این روزها شاهد زنده شدن نام خیبر هستیم ولی با این مقدمه به وضعیت دیگر تیم های باشگاهی در لیگ دسته سوم می پردازیم .

به دلیل عدم وجود زیر ساخت فوتبالی در مرکز استان و کمبود شدید سرانه فضای ورزشی فوتبالی در مرکز استان می توان خرم آباد را فقیر ترین شهر استان در داشتن ورزشگاه  و چمن  مصنوعی و طبیعی با شرایط استاندارد و رسمی برای برگزاری مسابقات رسمی لیگ های مختلف استانی و کشوری عنوان کرد.

زمین های چمن شماره یک و دو تختی هر کدام به عناوین مختلف برای برگزاری مسابقات دارای نقصانی هستند و در این میان زمین چمن مصنوعی ومندرس و کهنه شماره دو که  بیش از 16سال از ساخت آن گذشته به لطف بی کفایتی نمایندگاه شهرستان  همچنان غیر استاندار و بیشتر شبیه یک آسفالت وفاقد برگزاری برای مسابقات رسمی لیگ کشور است.

و دو تیم خرم آبادی سرخ آبی و خیبر نوین برای برگزاری  میزبانی مسابقات  خود در لیگ کشور باید رنج سفر در شهرستان های بروجرد و دورود را به جان بخرنند.

آقای مدیرعامل کمی حافضه ثانوی خود را کوک کنید سال گذشته  بیاد دارید غربت نشینی و عدم حضور در دیدارهایب خانگی را دلیل عدم صعود به لیگ برتر عنوان کردید پس چگونه الان با سرنوشت دو تیم با آینده خرم آبادی  که یکی از تیم ها متعلق به خود باشگاه خیبر است  بازی می کنید البته در این گناه نابخشودنی  نمایندگان خرم آباد در مجلس و مسئولان ورزش هم سهیم خواهند بود.

والبته عدم موافقت مدیر عامل غیر بومی و مثلا فوتبالی خیبر با برگزاری  دیدارهای خانگی این دو تیم  به دلایل واهی چیزی جز نابودی وحذف دو نماینده  خرم آباد را در بر نخواهد داشت.

چرا باید به دو تیم با استعداد و جوان سرخ آبی و خیبر نوین که  به نوعی  بعنوان پشتوانه فوتبال لرستان و خرم آباد وتغدیه کننده خیبر مثل یک کودک سرراهی  نگاه کرد و برای برگزاری دیدارهای خانگی این دو تیم از ورزشگاله شماره یک تختی بی بهره شوند ؟

سئوال این پرسش  بی پاسخ را باید متولیان ورزش لرستان و نمایندگان در خواب خرم آباد و در نهایت باشگاله خیبر بعنوان متولی ورزشگاه تختی بدهند ؟

راز ماندگاری و توجه به فوتبال علل بسیاری دارد که البته مهم‌ترین آن‌ها نیستند و نمي‌توان شاخصه‌ي خاصي را از بين آن‌ها برجسته كرد و نسبت به ساير عوامل بي‌تفاوت بود.

با سیاسی شدن فوتبال و ورود غیرورزشی‌ها و سیاسیون و نيز ترزیق‌هاي میلیاردی به این رشته‌ي جذاب و پرطرفدار با اهداف مختلف از جمله شهرت‌، خدمت‌، توسعه‌ جهت پيش برد اهداف ورزشی و سیاسی‌، گسترش فوتبال‌، کسب درآمد‌، کمک به تخلیه هیجان‌های نوجوانان و جوانان، مطرح كردن فوتبال کشور در دنیا و … می‌توانند برخي از رازهای ماندگاری فوتبال باشند.

اما آیا فوتبال در چنین وضعیتی به شکل دارو یا مسکنی شگفت‌انگیز، توانسته برای جامعه‌ي ما موثر و مفید باشد؟! یک توپ22 بازیکن و هزاران تماشاگر و میلیون‌ها احتمال برای هر لحظه از بازی که در خیال بازیکنان‌، تماشاگران و بینندگان ساخته و پرداخته می‌شود، نشان از فراگیر بودن این رشته ورزشی دارد.

با کمی تامل به این نقطه می‌رسیم که فوتبال با تمام حواشی و هیجانات مثبت و منفی و رازهای ماندگاری‌اش که به وسیله ورزشی‌ها و سیاسیون رقم زده شده، نتوانسته به عنوان مسکن براي استاني محروم مثل لرستان موثر باشد.

متاسفانه نه آن‌هایی که برای شهرت آمدند نه آن‌هایی که برای کمک و توسعه فوتبال و نه سیاسیون، آن طور كه بايد و شايد نتوانستند با استفاده از ظرفيت‌ها و كارايي عظيم ورزشي، اقتصادي و اجتماعي فوتبال، دردي از درهاي جوانان لرستان آن طور كه بايد و شايد دوا نمايند.

اما چه عواملی باعث شده که لرستان از این همه فاکتورها چیزی نصیبش نشود و از تجربیات تلخ پيشين درس عبرت نگیرد؟

گذشته از آن که از موارد ذكر شده، عملکرد مسوولان محلی در توسعه‌نیافتگی فوتبال لرستان که اكثراً شاهد در جا زدن آن بودیم، بی‌تاثیر نبوده است.

اگر به یک دهه گذشته برگردیم به خوبی متوجه می‌شویم که در کنار زحمات و ازخود گذشتگی‌های عده‌ای از بازیکنان، مربیان و عوامل مدیریتی استان، شکست در مسابقات مختلف را شاهد بودیم که متاسفانه از شکست‌ها و تلخی‌ها درس نگرفتیم و به رويه منفي در اين عرصه ادامه دادیم.

امسال نیز با کمک‌های دکتر مسعود عبدی وهیات فوتبال استان تیمی از لرستان با نام خیبر نوین خرم‌آباد که دارای پیشینه و سوابقی خوب نزد مردم و جامعه فوتبال است  بعنوان پشتوانه تیم بزرگ خیبر را روانه  لیگ سه  کشور کرده‌ایم که از همین ابتدای کار صدای اعتراض و انتقاد مربی تیم به خاطر توجه و نبود امکانات بلند شده، لذا به یاد همان فاکتورهای ابتداي مطلب می‌افتیم که گفتیم معلوم نیست بر چه اساسی، توجهی به فوتبال ما نمی‌شود؟

دیگر تیم بومی و خرم آبادی لیگ دسته سوم  فوتبال لرستان بنام سرخ آبی با مدیریت براداران جودکی و مربیگری دکتر کیانزاده مربی تحصیل کرده و فهیم فوتبال لرستان با قهرمانی در لیگ برتر استان علیرغم همه تنگنا های مالی  وعدم میزبانی در خرم آباد نشان داده با غیرت می تواند در برابر ناملایمات بجنگد .

هواداران، بازیکنان و بعضی مسوولان زحمت‌کش فوتبال از تکرار روزمرگی به تنگ آمده و دیگر طاقت مشاهده عدم موفقیت فوتبال لرستان را در پایین‌ترین سطوح ندارند،لذا می‌طلبد آن دسته از مسوولانی که خود را ورزشی می‌دانند و رویای موفقیت  فوئتبال در سر می‌پروراندند، اكنون دست به کار شوند و برای یک بار هم که شده با قاطعیت تمام به اوضاع این تیم كه خوب هم نتيجه  خواهد گرفت  از نظر امکانات  سخت افزاری  بهبود بخشند.

اين‌ها را نوشتيم تا به اطلاع مسوولاني كه شعار حمايت از ورزش را سر دادند و قصد تيم‌داري داشتند برسانيم كه همه چيز مهياست تا با برنامه‌ريزي و نيز اقدام به موقع، اقدامي مفيد در اين زمينه صورت پذيرد.

به راستی جوانان محروم و بیکار ما چه گناهی کرده‌آند که بايد وعده و وعیدها و شعارهای افرادی را تحمل کنند که رفتارشان در قبال ورزش و سلامت برای هیچ‌کس قابل تحمل نیست؟! این‌جاست که باید به حال فقر امکانات سخت افزاری ورزش لرستان گریست و فقر فرهنگی حاکم بر ورزش استان  را هم محكوم كرد.

این جوانان مستعد، تشنه رشد و تعالی هستند، پس بیاییم دین خودم را به آنان ادا کرده و اگر هم توان حمایت و کمک به آن‌ها را نداریم، بیهوده وعده و وعيد ندهيم!

گزارش :امیر محمود داودی نژاد