در نوشتارهای قبلی به کرات نوشتیم که یکی از بزرگترین مصائب فعلی سراب نای کش که باعث عدم مسئولیت پذیری و احساس مسئولیت؛مدیران نسبت به وضعیت نای کش است؛بی خیالی خود اهالی است.

اوضاع سراب نای کش به بن بست رسیده است و هیچ کنش عقلی و علمی در پی سروسامان دادن به این بلبشو نبوده؛چرا که هیچ کس از مسئولان گرفته تا اهالی در جستجوی بنیان این مشکلات و یافتن راه حلی برای آن نیستند.

سراب باستانی نای کش کثرتی از مشکلات و فجایع اجتماعی را در درون خود جای داده است و هیچ خطی برای دگرگونی این‌ اوضاع ترسیم نیست.

در مقابل این همه معضل شاهد انبوه بی خیالی ها هستیم.

در اقتصاد دنیای کنونی مرسوم است که جذب گردشگر و توریست برای مناطقی که مستعد جذب این مولفه ها هستند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

سراب باستانی نای کش واقع در شهرستان چگنی با توجه به شرایط و موقعیت خاص خود و داشتن پتانسیل های بالقوه در زمینه گردشگری و طبیعت گردی می تواند بیشترین جذب تعداد گردشگر را در استان لرستان داشته باشد اما تاکنون زیرساخت های لازم و امکانات مورد نیاز برای شکوفایی کردن این موقعیت فراهم نشده است.

بررسی های اولیه حتی برای افرادی که فاقد سواد و دانش خواندن و نوشتن هم باشند نشان دهنده این مهم است؛راهکارهایی که لازم است برنامه های مدیریتی و سیاست گذاری های حوزه گردشگری برای جذب گردشگران و معرفی مناطق مورد هدف به کار گیرد تهیه زیرساخت های مناسب و اولیه همچون ساخت سرویس های بهداشتی به تعداد کافی است.

«چند ماشین مسافر برای یافتن یک سرویس بهداشتی در سراب نای کش منزل به منزل می گشتند»

هر چند از این جهت که پیاده روی برای کاهش قند خون؛کلسترول؛کاهش وزن و فشار خون؛مفید بوده توصیه می گردد برای ساختن سرویس بهداشتی اقدامی صورت نگیرد و خاطر عزیزتان را مکدر نفرمائید.

بگذریم حال که ؛ حالی برای نوشتن باقی نمانده و داستان های توسعه و پیشرفت بیشتر از روی توهم و نادانی گفته و شنیده می شود.

نه از باب ترحم بلکه از باب حفظ سلامت و جلوگیری از عارضه های دستگاه گوارش برای بی نوایانی که ناخواسته و ندانسته به سراب نای کش قدم می نهند یک سرویس بهداشتی بسازید.

همیشه گفته ام؛اکنون نیز می گویم.

«پناه بی کسیمان بر خداوند سبحان»

✍️یاسر نظری