بهنام گودرزی؛ «در این جهادی که وجود دارد (جهاد تبیین)، در این جنگ بی امانی که وجود دارد بین اسلام و کفر، بین حق و باطل، بین روایت دروغ و حقیقت، ما در کجای این جبهه قرار داریم و حضور داریم ؟»( مقام معظم رهبری)

نخستین بار نیست که رهبر انقلاب دو کلید واژه ” جهاد تبیین ” و “امید” و نکوهش یاس و ناامیدی در میان مردم را مطرح می‌نماید. ایشان در طی چند سال بارها این تعابیر را بکار برده‌اند که نقط اوج آن را شاید بتوان در بیانیه گام دوم انقلاب که در واقع پیش رانه و نقشه راه انقلاب است به وضوح درک کردی.
همچنین به تازه گی در بیان کلید واژه “امید” ایشان صراحتا بیان میدارند که:

«القاء بی آیندگی، بن بست و اینکه مسئولان اداره کشور را بلد نیستند از جمله کارهای بدخواهان نظام است و هر کس مردم را نا امید کند برای دشمن کار میکند ، چه بخواهد و چه نخواهد»

آنچه در این تکرار مکررات از جانب ولی امر مسلمین بیش از هر چیز به چشم می آید این نکته است که معظم له با بینش عمیق و موقعیت شناسی که دارند در این برهه حساس نقطه آسیب پذیر جریان انقلابی را درک کرده‌اند و این همان مطلبی است که تفاوت ایجاد می‌نماید میان ایشان با مسئولین کم کاری که در تبیین بیانیه گام دوم انقلاب و کلید واژ های موجود در آن و همچنین بسیاری از موارد از این دست تنها به نامگذاری‌ها، برگزاری جلسات و همایش‌های پر طمطراق بی نتیجه بسنده کرده‌اند.

به هر تقدیر، رهبر معظم انقلاب همواره بر مفاهیمی مانند امید آفرینی، تحول، کارفرهنگی و گفتمان سازی ، نقد منصفانه و مطالبه گری تاکید دارند. اگر تبیین را در کنار این مفاهیم قرار دهیم مشخص می‌شود که معنای عمیق آن چیست.

در این صورت، تبیین مقدمه‌ای خواهد بود برای اصلاح، تحول و مطالبه درست و نکته مهمتر آن است که ما به تبیین اثر بخش نیازمندیم، همانگونه که در جهاد نظامی کسی که می‌خواهد جهاد کند ،باید محاسبه گر و دقیق باشد و با برنامه وارد شود، جهاد تبیین هم همینگونه است.

با ذکر این مقدمه، جای دارد که از خود سوال کنیم که در این نبرد، در این هیاهوی رسانه‌ای و به قول مقام معظم رهبری در این نزاع بین حق و باطل، ما در کدام قسمت ایستاده ایم و رفتار، گفتار و قلممان بار کدام قسمت نزاع را سبکتر و باعث خوشحالی چه طیفی می‌گردد. آیا باعث تزریق نشاط و امید به جامعه هستیم یا نه ، قلممان ،گفتارمان و رفتارمان باعث ایجاد نا امیدی در جامعه می‌گردد.

متاسفانه این روزها که شاید بتوان گفت جریان انقلابی حساس ترین و پر دغدغه ترین روزها و لحظات خود را سپری می‌نماید، شاهد بروز رفتارهایی در فضای مجازی هستیم که دقیقا نقطه مقابل فضایی است که ولی امر مسلمین از جریان انقلابی انتظار دارند.

عده‌ای از دوستان انقلابی و دغدغه مند و گله مند از شرایط موجود بدون در نظر گرفتن ملزومات، شرایط و پیوست های دینی و فرهنگی برای جهاد تببین، آتش به اختیار و مطالبه گری موثر، این مفاهیم را تفسیر به رای نموده‌اند و به گونه‌ای در فضای مجازی رفتار می‌کنند که بیش از هر چیز “دشمن شاد کن” شده‌اند و ثمره عملشان ایجاد نا امیدی و سر خوردگی در جبهه خودی و شادی و شئف و امیدواری در جبهه دشمنان قسم خورده انقلاب و مردم  می باشد و با ایجاد دو قطبی‌های نا صواب و کاذب در جریان انقلاب بگونه ای مطالب را بیان میدارند  که به قول مقام معظم رهبری این افراد چه بخواهند و چه نخواهند در زمین دشمن بازی می‌کنند.

اینکه این دولت و کارگزارانش که با یدک کشیدن عنوان  انقلابی بر سر کار آمده اند ممکن است دارای نقدهایی باشند که در جای خود قابل نقد و پرسشگری است، واضح و بدیهی است و قطعا راه نقد منصفانه در این این حوزه باز است.

اما…

نقد ،هم روش و الگو می‌خواهد و هم، موقعیت شناسی، برنامه ریزی، تعقل، انصاف و تقوی و با این شرایط راه مطالبه گری و نقد همواره باز خواهد بود.

به نقل از مقام معظم رهبری: «انتقاد یک عمل دوستانه است ، عمل خصمانه نیست؛ در نقد آنچه را در طرف مقابل وجود دارد را شما در می‌آورید و به او می‌گویید. این کار بسیار خوبی است؛ انتقاد باید انجام گیرد.گاهی اوقات انتقاد بایستی عمومی هم باشد و همیشه لازم نیست در گوشی باشد. اما اینکه به نحوی انتقاد بکنیم که آن شنونده انتقاد به تعبیر رایج بند دلش پاره بشود ، اینگونه نباید انتقاد بکنیم. ما گاهی اشتباه میکنیم در کیفیت انتقاد کردن.»

با این بیان شاید راحت‌تر بتوانیم خود، رفتار و گفتارمان در فضای مجازی و حقیقی در این چند وقت اخیر را به بوته نقد منصفانه بگذاریم.

متاسفانه این روزها برخی رفتارها و نوشته‌های ما چه از جانب اطرافیان مسئولین  و چه از جانب نیروهای انقلابی منتقد، ندانسته آب به آسیاب دشمن ریخته و مسئولین قبلی  را که مسببین وضع موجود هستند و باید در مقام پاسخگو باشند را به پرسشگر تبدیل نموده و همینطور بدخواهان مردم و نظام را در مقامی قرار داده که بازی ما را در زمین خود دیده‌اند و به تشویق رفتار ما نشسته‌اند. بین نیروهای اصیل انقلابی فتنه می‌کنند و سعی در بهره گیری از آب گل آلود دارند و گاها از این غفلت ما استفاده کرده و با سیاه نمایی و در جهت تشویش اذهان عمومی و کاستن از سرمایه‌های اجتماعی نظام شرایطی از وضعیت جامعه به تصویر می‌کشند که واقعیت نداشته و با این عمل کل ارکان جامعه را به باد توهین گرفته‌اند.

در این شرایط خود ساخته گاها مشاهده می‌گردد که بعضی افراد معلوم الحال و دلال مسلک هم در تلاش در جهت کسب منافع و مطامع دنیوی خود مشغول بهره گیری از آب گل آلود بوده و  با تظاهر به دلسوزی و قرار گرفتن در یکی از دو طیف درگیر و بیان مطالبی عوام فریبانه آتش بیار معرکه شده‌اند.

هیچ کس نمی تواند منکر شرایط سخت کنونی در کشور باشد و هیچ عقل سلیمی مشکلات ، معضلات و شرایط موجود را رد نمی‌کند، اما نقد، مطالبه و پرسشگری باید همراه با راه حل باشد و نه اینکه به گونه‌ای باشد که باعث سوئ استفاده عده‌ای فرصت طلب قرار گیرد و چاره کار قطعا در وحدت، همدلی و استفاده از نظرات و راهکارهای افراد متخصص و دلسوز می‌باشد.

هیچ نیروی انقلابی اصیلی نقد را با بی تقوایی، تهمت و نشر اکاذیب تداخل نمی‌دهد و لازمه هر کار خوب پیشه کردن تقوا و خدا ترسی است. آنچه فرهنگ غنی ما که سیره پیامبر (ص) و ائمه (ع) هست را جدای از فرهنگ اومانیستی غرب قرار می‌دهد، این مطلب است که هدف وسیله را توجیه نمی‌نماید. هر چند که ما نیت اصلاح امور را داشته باشیم، اما به هیچ وجه اجازه نداریم که از هر وسیله‌ای در این راه استفاده نماییم.

اینکه هدف اگر مقدس باشد رسیدن به وسیله مقدمه نامقدس اشکال ندارد، این یک اندیشه ماکیاولیستی و مارکسیستی است. مارکسیست‌ها از این اندیشه در راه عملکردهای استعماری خود استفاده می‌کردند. در صدر اسلام نیز عده‌ای از قدرت طلب‌ها، برای توجیه قدرت طلبی شان عده‌ای را اینگونه فریب می‌دادند. امّا دین اسلام یک دین مقدس است و بر شالوده معنویت استوار است، در او فقط فضیلت و عدالت خواهی با معیار صحیح اسلامی و دینی وجود دارد. اندیشه‌های منفی در دین اسلام توجیهی ندارد. بنابراین، در اسلام، هدف وسیله را توجیه نمی‌کند. اگر هدف مقدس باشد، وسیله نیز باید مقدس باشد.

با این اوصاف و با در نظر گرفتن جمیع شرایط، و لحاظ کردن دغدغه‌های رهبری و درک عمیق از مطالب عنوان شده و تاکید شده توسط ایشان، بیش از هر زمان دیگر نیاز به تعقل ، تفکر، وحدت و سعه صدر را در خود احساس می‌کنیم.

نکته قابل توجه، برخورد مسئولین در قبال نقد دلسوزانه است که در این خصوص شاید بهترین مصداق را بتوان در کلام امیر مؤمنان علیه السلام یافت که در عهدنامه خود به مالک اشتر که در حقیقت، اساسنامه حکومتی علوی به شمار می‌رود پس از اینکه به او سفارش می کند تا همکاران خود را از صالحان و خوش پیشینه‌ها برگزیند، میفرماید: «ثم لْیَکُنْ آثرُهم عندَک أقْوَلَهُمْ بمّرَ الحقِ لک، و أقلَّهُم مساعدةً فیما یکون منک فما کره اللهُ لأولیائهِ، واقعاً ذلک من هواک حیثُ وَقَعَ، وَ الْصَقْ بأهل الورع و الصّدق، ثُمَّ رُضْهُمْ علی أنْ لا یُطْرُوک و لا یَبْجَهُوک بباطلٍ لمْ تفعله، فإنّ کثرةَ الإطراء تُحْدِثُ الذهوَ و تُدْنی من العِزَّةِ …؛»

باید برگزیده ترین آنان نزد تو، آن کس از وزیران باشد که سخن تلخ حق را بیشتر به تو بازگو کند و کمتر تو را در آنچه خدا از اولیائش نمی‌پسندد و مطابق هوای توست، یاری و مساعدت کند. و خود را با صاحبان تقوا و صداقت، محشور کن، و عادتشان بده که ثناگویی و ستایشت نکنند و از اینکه باطلی را ترک کرده‌ای که وظیفه توست، با مدح خود تو را شادمان نسازند؛ زیرا ستایش زیاد، خودپسندی می‌آورد و شخص را به تکبّر نزدیک می‌کند.

پس لازم است هرچه زودتر برای برون رفت از شرایط کنونی قبل از هر چیز منافع جمع را بر منافع شخصی و فردی ترجیح دهیم و باکنار گذاشتن اختلافات که بیشتر ریشه در دنیا طلبی دارد در کارهایمان با تفکر و تعقل و گوش به فرمان رهبر معظم ورک فرامین معظم له، رضای الهی را سرلوحه قرار دهیم تا پیچ دیگری از مسیر رو به جلو انقلاب را به سلامت و موفقیت پشت سر نهاده و گامی محکمتر از همیشه در تحقق تمدن نوین اسلامی برداریم و در این راه شاید مهمترین فاکتورها، تقوی، وحدت، سعه صدر، دشمن شناسی و درک درست و دقیق از موقعیت موجود می‌باشد و با امید آفرینی و تلاش در جهت رفع مشکلات و تبیین شعائر اصلی انقلاب ،همانگونه که در شعار، خود را ملزم به کوچکترین اشاره از مقام معظم رهبری می‌دانیم، در عمل هم همینگونه باشیم و با انتخاب هایمان و رفتار و گفتارمان هزینه‌ای بر نظام بار نکنیم.

بهنام گودرزی
دبیر استانی جمعیت وفاداران انقلاب اسلامی_ استان لرستان